Sędziowie szczebla centralnego jak co roku w zimę udali się na zgrupowanie do Turcji. Tym razem gościli w Belek w dniach 25.01 - 5.02. Podczas obozu szkolili się z najnowszych materiałów UEFA, odbyli egzaminy teoretyczne i kondycyjne, sędziowali sparingi, a także trenowali, aby wejść w nową rundę jak najbardziej przygotowanym. Tradycyjnie dyskutowano na temat przepisów gry, a zwłaszcza nad ich interpretacjami. Właśnie w wyniku tych dyskusji powstały konkluzje Kolegium Sędziów PZPN dotyczące interpretacji kontrowersyjnych zdarzeń z zakresu spalonego, zagrania piłki ręką, a także zwalniania piłki z rąk przez bramkarza. Konkluzje te stosowane będą w rundzie wiosennej bieżącego sezonu. Postaram się Wam wytłumaczyć, do jakich wniosków doszli obecni na zgrupowaniu.
1. Spalony
Wyobraźmy sobie sytuację, że zawodnik drużyny atakującej wykopuje daleko piłkę na połowę rywala, która zmierza w kierunku obrońcy. W sąsiedztwie tego obrońcy znajduje się współpartner gracza, który kopnął piłkę i jest on na pozycji spalonej. Rusza on w stronę obrońcy, który zagrywa piłkę. Jaka powinna być decyzja sędziego?
Arbiter może (lecz nie musi!) uznać, że zawodnik atakujący, który jest na pozycji spalonej jednoznacznie wpłynął na możliwość zagrania piłki przez obrońce, co oznacza, że należy odgwizdać spalonego. Sytuacja ta może mieć miejsce, gdy zawodnik biegnie na wprost obrońcy.
Jeżeli odległość między atakującym będącym na pozycji spalonej, a obrońcą będzie bliska - gdy w momencie zagrania piłki przez obrońcę, rywal będzie znajdował się w zasięgu gry - to zawsze należy odgwizdać spalonego. Należy uznać to za podjęcie walki o piłkę i podyktować spalonego z tytułu przeszkadzania przeciwnikowi poprzez walkę o piłkę. Tyczy się to także sytuacji, w których zawodnik porusza się w kierunku obrońcy odwróconego do niego plecami. Wówczas uznamy to za walkę o piłkę, czyli nadal za spalonego.
2. Zagranie piłki ręką.
Ustalono tezę [pis. org.]: Ręce zawodnika znajdujące się wzdłuż jego ciała/przy ciele powiększają obrys ciała w naturalny sposób. Nienaturalne powiększenie obrysu ciała powodują ręce nie znajdujące się wzdłuż ciała/przy ciele. Dodam tylko, że nienaturalne powiększenie obrysu ciała jest przewinieniem.
2.1. Ustalono także, że jeżeli zawodnik upada, a jego dłoń/ręka znalazła się między jego ciałem a podłożem w celu podtrzymania i nie była wyciągnięta na bok lub pionowo względem ciała to należy rozpatrzyć dwa warianty:
1) Jeżeli powodem upadku była walka o piłkę - np. wślizg - to taka ręka nie będzie uznana za przewinienie i gra będzie kontynuowana. Warunkiem do uznania ręki za podpierającą ciało będzie rozpoczęcie interwencji przed zagraniem piłki przez rywala.
2) Jeżeli powodem upadku była jedynie próba zablokowania piłki, to taka ręka będzie uznana za nienaturalne powiększenie obrysu ciała, co skutkować będzie przewinieniem.
Sędzia interpretować będzie, czy upadek zawodnika wiązał się z oczywistą walką o piłkę, czy oczywistym blokowaniem. To arbiter zadecyduje, czy ręka była podpierająca (brak przewinienia), czy powiększająca obrys ciała (przewinienie). Niestety, nadal wiązać będzie się to z interpretacją i nieuniknione, że wystąpią kontrowersje związane w tym zakresie.
Należy także pamiętać, że ręka zawsze będzie uznana za powiększającą obrys ciała, gdy skutkiem kontaktu piłki z ręką, będzie pozbawienie bramki lub pozbawienie drużyny przeciwnej realnej szansy na zdobycie bramki.
2.2 Wyobraźmy sobie sytuację, że zawodnik strzela na bramkę/dośrodkowuje, a przeciwnik próbuje zablokować piłkę lecącą w jego kierunku, która trafia go w rękę. Co powinien uczynić sędzia?
Odpowiedź wydaje się oczywista. Jeżeli ręka znajduje się przy ciele to gramy dalej, jeżeli nie (nienaturalnie powiększa obrys ciała) to mamy przewinienie.
Należy jednak zapamiętać, że jeżeli ręka znajduje się przy ciele, a zawodnik wykonuje ruch w kierunku piłki, to nie możemy uznać tego za ruchu ręki do piłki, gdyż jest to ruch całego ciała, włącznie z ręką, która jest przy ciele. Zatem tego typu sytuacje nie będą traktowane jako przewinienie.
2.3 Wyobraźmy sobie sytuację, że zawodnik trzyma rękę powyżej barku i bezpośrednio trafia w nią piłka, po kontakcie ze współpartnerem, który przebywa w bliskiej odległości.
Zazwyczaj tego typu sytuacje nie będą traktowane jako przewinienie. Jednak sędzia musi przeanalizować wszystkie okoliczności zajścia i może uznać to za naruszenie przepisów gry. Tego typu kontakt będzie uznany zawsze za przewinienie, jeżeli spowoduje on pozbawienie bramki lub realnej szansy na zdobycie bramki drużyny przeciwnej.
Polscy sędziowie na zgrupowaniu w Belek. Fot.: Step by Step. Kornel Paszkiewicz
3. Zwolnienie piłki z rąk przez bramkarza
Sytuacja: Bramkarz trzyma piłkę w rękach i chce ją kopnąć/rzucić w pole. Przeciwnik w tym czasie próbuje zablokować wykopywaną/rzucaną piłkę. Udaje mu się to, a piłka wpada do bramki. Jaka będzie decyzja arbitra?
Sędzia musi przeanalizować, czy gracz próbujący zablokować piłkę rozpoczął swój ruch przed kopnięciem/rzuceniem piłki przez bramkarza, czy po.
Jeżeli nastąpiło to przed, to należy uznać to za przeszkadzanie bramkarzowi i podyktować rzut wolny.
Jeżeli jednak próba blokowania rozpoczęła się po tym, jak bramkarz kopnął/rzucił piłkę, to nie będzie to przewinieniem, a bramka taka powinna być uznana.
Jak więc łatwo można zauważyć, wciąż wszystko opierać będzie się na interpretacjach. Z doświadczenia już wiem, że każdy interpretuje po swojemu. Jak się mawia, tyle opinii, ile ludzi. Mam nadzieję, że sędziowie będą interpretować wszystkie sytuacje w jak najbardziej zbliżony sposób i dzięki temu nie będziemy mieli kontrowersji.
Dodatkowo chciałbym zaznaczyć, że Konkluzje 2020 zawarte są na papierze. Nie są poparte żadnymi klipami, a więc jak sami zauważycie są bardzo trudne do zrozumienia. Zapraszam do zapoznania się z oryginalną wersją Konkluzji 2020. Zobaczcie sami, jakim językiem są one napisane, co jeszcze bardziej utrudnia ich zrozumienie i wdrożenie w życie. Ciekaw jestem, ilu z Was zrozumie wszystko po pierwszym przeczytaniu :)
LINK: TUTAJ.
